อุตดม, อุตตมะ, อุตม หมายถึง [อุดดม, อุดตะมะ] ว. สูงสุด, ยิ่ง, เลิศ, มากมาย, บริบูรณ์.(ป., ส. อุตฺตม).
[อุดดม, อุดตะมะ] ว. สูงสุด, ยิ่ง, เลิศ, มากมาย, บริบูรณ์.(ป., ส. อุตฺตม).
[อุดดม, อุดตะมะ] ว. สูงสุด, ยิ่ง, เลิศ, มากมาย, บริบูรณ์.(ป., ส. อุตฺตม).
น. ภาวะอันสูงสุด, ความสูงสุด; ฐานะอันดี.
[อุดตะมัด] น. ผลอันยอดเยี่ยม หมายถึง พระนิพพาน.(ป. อุตฺตมตฺถ).
[อุดตะมาง] น. ส่วนสูงสุดของร่างกาย คือ หัว. (ส. อุตฺตมางฺค).
[อุดดอน, อุดตะระ] น. อุดร. (ป., ส. อุตฺตร).
[อุดดอน, อุดตะระ] น. อุดร. (ป., ส. อุตฺตร).